Wspomnienie o profesorze dr hab. dr h.c. JANUSZU LIPECKIM
Urodził się w Lublinie w dniu 28 marca 1937 roku. Był absolwentem Wydziału Rolniczego Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie. Po ukończeniu studiów, w 1959 roku rozpoczął pracę w Katedrze Ogrodnictwa Wydziału Rolniczego WSR. Stopnień doktora nauk rolniczych uzyskał w 1964 roku, a doktora habilitowanego w 1973. Od 1980 roku był profesorem nadzwyczajnym, a od 1992 profesorem zwyczajnym. W latach 1975 – 2003 kierował początkowo Zakładem Sadownictwa Instytutu Produkcji Ogrodniczej, a następnie Katedrą Sadownictwa Wydziału Ogrodniczego. W 2011 roku na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie uzyskał tytuł Doktora Honoris Causa. Tytuł „Honorowego Profesora” nadał mu Uniwersytet Warmińsko-Mazurski.
Praca naukowa prof. Lipeckiego była bardzo obszerna i bogata w ważne wyniki. W swojej karierze naukowej odbył liczne staże naukowe m.in.: w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Genevie, NY, USA w latach 1967-68 i w Sadowniczej Stacji Doświadczalnej w East Mailing, Wielka Brytania w roku 1978. Odwiedził placówki naukowe w Egipcie, Niemczech, Włoszech i Holandii. Uczestniczył w zjazdach naukowych w Hiszpanii, na Litwie i Białorusi. Wyniki prac badawczych, prowadzonych pod Jego kierunkiem, były prezentowane przez współpracowników na konferencjach naukowych w Davis (USA), Nitrze (Słowacja), Tartu (Estonia), Long Ashton (Wielka Brytania) i Penticton (Kanada). Opracował 78 oryginalnych rozpraw naukowych i monografii, w tym 27 w języku angielskim, 85 artykułów naukowych i 71 artykułów popularno-naukowych. W 2014 roku ukazała się jedyna w kraju tak obszerna książka o chwastach p.t.: „Chwasty w sadach klimatu umiarkowanego, krótka charakterystyka i bibliografia”.
W swojej bogatej pracy badawczej najwięcej uwagi poświęcał chemicznemu zwalczaniu chwastów w sadach oraz wegetatywnemu rozmnażaniu roślin sadowniczych. Określił biotypy chwastów odpornych na herbicydy triazynowe. Jako pierwszy w Polsce stwierdził odporność przymiotna kanadyjskiego, a jako pierwszy na świecie tasznika pospolitego.
Był członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych (ISHS) oraz wielu krajowych towarzystw i organizacji naukowych. Przewodniczył Komitetowi Nauk Ogrodniczych PAN, był przewodniczącym Zespołu Herbicydowego i Sekcji Sadowniczej Komitetu Nauk Ogrodniczych PAN, członkiem Zarządu Głównego PTNO, członkiem Sekcji Nauk Ogrodniczych i Sekcji Nauk o Roślinie w Ministerstwie Nauki i Informatyzacji, przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Sadownictwa w Skierniewicach, członkiem Centralnej Komisji d.s. Tytułów i Stopni Naukowych (przez 6 kadencji), redaktorem naczelnym pisma Acta Agrobotanica, przewodniczącym Rady Redakcyjnej pisma Folia Horticulturae. Był też wieloletnim członkiem honorowym Towarzystwa Rozwoju Sadów Karłowych.
Na lubelskiej uczelni był dziekanem i prodziekanem Wydziału Ogrodniczego, członkiem Senackiej Komisji ds. Współpracy z Zagranicą, Komisji Dyscyplinarnej i ds. Badań Naukowych. Był promotorem 7 doktorów, w tym jednego Egipcjanina. Odznaczony był Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i medalem MEN. Otrzymał trzy nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.
Prof. Janusz Lipecki miał wiele zasług i bogaty dorobek. Był ceniony za szeroką wiedzę i sposób jej przekazywania, zarówno dla studentów, jak i sadowników. Niezwykle interesujące były rozmowy z Profesorem – umiał słuchać, a następnie wyrażał mądre i trafiające w sedno wnioski i komentarze.
Był wspaniałym, pełnym życzliwości dla ludzi człowiekiem. Wiele czasu poświęcał polskiemu sadownictwu.
Profesora pożegnaliśmy w dniu 8 maja 2015 roku, na Cmentarzu Rzymskokatolickim w Lublinie przy ul. Lipowej. Człowieka szlachetnego o wysokiej kulturze osobistej, wybitnego naukowca, zasłużonego dla polskiej nauki i sadownictwa, wielkiego przyjaciela sadowników.
Profesorze dziękujemy, spoczywaj w spokoju. Zarząd Towarzystwa Rozwoju Sadów Karłowych w Lublinie
Obserwuj nas w Google News
