Podskórnik gruszowy (Eriophyes piri)
Biologia
Podskórnik gruszowy jest roztoczem z rodziny szpecielowatych o białawym kolorze, wrzecionowatym kształcie o długości do 0,2 mm z dwiema parami odnóży. Jaja są kuliste. Nimfy są podobne do osobników dorosłych tylko nieco mniejsze. Zimują samice, które ukrywają się pod łuskami pąków. Następnie wiosną przemieszczają się w głąb pąków i żerują u nasady liści. Wówczas rozwija się pierwsze pokolenie tego szkodnika. Samice podskórnika obrasta tkanka wyrośla, wewnątrz którego żerują i składają jaja. Drugo pokolenie tego agrofaga rozwija się w tkankach liści. W lipcu część samic drugiego oraz wszystkie trzeciego pokolenia opuszczają liście oraz przechodzą do pąków.
Szkodliwość
Szkodnik ten żeruje na gruszach, czasem na jabłoniach, głogu i irdze. Pąki, na których żeruje podskórnik gruszowy są nabrzmiałe, wyrastające z nich liście są zdeformowane i mają różnej długości ogonki liściowe. Na blaszkach liściowych pojawiają się liczne, żółtawe pęcherzyki, które z czasem brązowieją. Szpeciel ten atakuje także owoce, na których powierzchni powstają małe, czerwonawe plamki. Występowanie i żerowanie podskórnika gruszowego na młodych drzewach jest bardzo groźne – może zahamować ich wzrost.
Zwalczanie
Aby określić próg szkodliwości dla podskórnika gruszowego należy przed kwitnieniem na 10 losowo wybranych drzewach przejrzeć po 10 rozet liściowych. Wówczas próg szkodliwości wynosi 100 osobników na rozetkę. Określenie progu szkodliwości dla tego szkodnika jest dosyć trudne i czasem łatwiej jest obserwować liście. Wówczas przy stwierdzeniu występowania podskórnika na 50% drzew wskazane jest przeprowadzenie zabiegu ochrony środkami chemicznymi.
W celu ograniczenia występowania tego agrofaga wskazane jest również systematyczne usuwanie zaatakowanych liści w okresie maja i czerwca.
Obecnie do zwalczania tego szkodnika zarejestrowany jest preparat Bulldock 025 EC oraz Ortus 05 SC. Przed zastosowaniem tych środków należy zapoznać się z etykietą-instrukcją stosowania dołączoną do opakowania.