Przygotuj się na walkę z przędziorkami

Niedługo pierwsze zabiegi przeciw przędziorkom. Pora uporządkować wiedzę dotyczącą tych szkodników oraz zapoznać się z ofertą zwalczających je środków chemicznych.

Przędziorki występują w każdym sezonie, z mniejszym lub większym nasileniem. Warto jednak dokonać pewnego usystematyzowania. Otóż, coraz częściej w sadach mamy do czynienia nie tylko z przędziorkiem owocowcem (czerwono-bordowy), ale także z przędziorkiem chmielowcem (dorosłe osobniki są żółtozielone z dwiema, ciemniejszymi plamami). Warto zwrócić podstawową uwagę na różnicę między nimi w okresie wiosny. Ponieważ, przędziorek owocowiec zimuje w stadium czerwonych jaj, natomiast chmielowiec zimuje jako samica – zatem wiosną pojawiają się w innej formie. W lecie działalność ich jest podobna. Jeden, jak i drugi wysysa soki z komórek, powodując żółknięcie i przedwczesne opadanie liści. Przy czym, chmielowiec jest trudniejszy do zniszczenia, bo wiosną zimujące samice są bardziej odporne na środki. Składają one jaja i pod koniec kwietnia lub w maju wylęgają się larwy. Charakterystyczne dla obecności przędziorka chmielowca jest pokrycie dolnej strony liścia delikatną pajęczyną, która utrudnia zwalczanie szkodnika. Jesienią, samice przędziorka chmielowca schodzą na zimowanie kryjąc się w szparach, na pędach czy w ściółce. Jeśli jest ich jednak za dużo, mogą poszukiwać miejsca zimowania na owocach. Czyli w zagłębieniach szypułki lub kielicha, gdzie zwykle zimują po kilka, kilkanaście osobników razem, oprzędzione delikatną pajęczyną, co bardzo utrudnia sprzedaż owoców i eksport.

Najważniejsze elementy strategii integrowanego zwalczania przędziorków według prof. dr hab. Remigiusza Olszaka z IO: Przeprowadzić lustrację zimową na obecność przędziorka owocowca. Prowadzić regularne lustracje w okresie sezonu wegetacji. Dobierać odpowiednie preparaty do zwalczania dominujących stadiów rozwojowych. Stosować wyższe (z zalecanych) objętości cieczy roboczej. Stosować zabiegi w odpowiednich warunkach termicznych. Zwracać uwagę na dokładne pokrycie cieczą roboczą dolnej powierzchni blaszki liściowej. Nie stosować preparatów stymulujących rozwój przędziorków. Wprowadzić do sadu roztocze drapieżne.

W tej chwili do zwalczania przędziorków mamy dość duży asortyment środków, w tym popularne ostatnio oleje mineralne. W tym roku pojawił się nowy olej naturalny Emulpar (może być stosowany także w sezonie letnim). Nie jest to preparat chemiczny. Wymaga jednak dokładnego naniesienia na dolną stronę liści.

Środki wspomagające:

Siltac EC 0,15-0,2 % (zawiera związki sylikonowe, może być stosowany samodzielnie lub w mieszaninie zwiększając przyczepność), Emulpar 940 EC 0,9-1,2 %. Działają kontaktowo i hamują czynności życiowe przędziorków.

Środki olejowe: Catane 800 EC, Treol 770 EC, Promanal 60 EC, Emulpar 940 EC

W okresie wylęgania się larw z jaj zimowych: Apollo SC, Nissorun Strong 250 SC, Zoom 110 EC

Przed kwitnieniem i latem:

Nissorun Strong 250 SC, Zoom 110 EC, Envidor 240 SC*, Vege 240 SC*, Ortus 05 SC**, Amarant 0,5 SC*, Milbeknock 10 EC*** , Koromite 10 EC***, Kanemite 150 SC, Pyranica 20 WP

*,**,*** – stosować raz w sezonie jeden z nich

Dawki:

Zwalczanie przędziorków:

Amarant 05 SC – 1,0 -1,5 ha – larwy i osobniki dorosłe

Apollo 500 SC – 0,4l/ha – jaja, larwy

Nissorun Strong – 0,4 l/ha – jaja, larwy

Envidor 240 SC – 0,4 l/ha – jaja, larwy

Kanemite 150 SC* – 1,875 – wszystkie stadia

Koromite – 0,75-1,0 – wszystkie stadia

Milbeknock 10 EC – 0,75-1,0 – wszystkie stadia

Ortus 05 SC – 1,0-1,5 l/ha – ruchome

Catane 800 EC – 2% – jaja, larwy

Treol 770 EC – 1,5 % – jaja, larwy

Sanmite 20 WP – 0,75kg/ha – ruchome

Vege 240 SC – 0,4 l/ha – jaja, larwy, nimfy

Zoom 110 SC ** 0,45 l/ha – ruchome

*stosować 1 x w sezonie

**nie stosować na odmianie Golden Delicious, a na Gali zachować 5 dniowy odstęp od innych preparatów