SADY I POLEmiki odc. 9 Miedź w sadzie - skuteczne i bezpieczne formy miedzi
W dzisiejszym odcinku kontynuujemy rozmowy o miedzi, która uczestniczy we wszystkich kluczowych przemianach, jakim podlega roślina. Podawana jest w uprawach w różnej postaci - nie każda z nich jest efektywnie przez rośliny przyswajana - dlatego koniecznością jest suplementacja tego pierwiastka. W jakiej formie? Pod jaką postacią? Jakich efektów możemy oczekiwać? O tym właśnie w 9 odcinku „SADY i POLEmiki". Zapraszamy do oglądania i komentowania.
Komentarze
Przeprosiny przyjęte:p
Mądrego miło posłuchać;)
Mam podobne zdanie w tym temacie
Który adiuwant poleca Pan do preparatów cu?
Pozwolę sobie jednak zadać jeszcze jedno pytanie o miedź i w miarę możliwości i wiedzy poproszę o odpowiedź ...
Nanocząsteczki cu i preparaty cu na wodzie strukturyzowanej...czy to rzeczywiście działa systemiczne czy to tylko marketing ...
Pytanie trudne i podchwytliwe ale i z takimi trzeba się mierzyć. Najczęściej stosowane są obecnie preparaty miedzi pod postacią tlenochlorku. Preparat skuteczny, działający szybko jednak z małym ryzykiem niepożądanego działania fitotoksycznego chloru (jest go w mieszaninie zwykle 1/4 tlenu więc nie są to dawki duże, niemniej dla młodych roślin lub dla osłabionych po poprzednim sezonie wegetacyjnym mogą być problemem na początku wegetacji). Pamiętajmy jednak, że tak jak na komórki roślinne będzie on też działał na komórki mikroorganizmów. W porównaniu do wodorotlenku miedzi gorzej utrzymuje się na opryskiwanej powierzchni dlatego wg. mnie koniecznie do stosowania z odpowiednim adiuwantem. Wodorotlenek działa równie szybko jak tlenochlorek miedzi. Utrzymuje się lepiej na powierzchni opryskiwanej stąd można zmniejszyć ale nie wyeliminować dawki adiuwanta. W porównaniu do tlenochlorku można też go stosować w większych dawkach. Suma summarum zbilansuje się nam to z ilościami adiuwanta i tlenochlorku. Obie formy są równie skuteczne jeśli chodzi wydajność wynikającą z wielkości cząstek. Zwykle cząsteczki nie przekraczają kilku mikrometrów a średnia wielkość wypada w granicach 1-2 mikrona. Ostatnia forma jest bardzo ciekawa ponieważ pozwala ona na dłuższe działanie miedzi. Pod postacią tlenku jony miedzi uwalniane są stopniowo przez dłuższy czas i mogą tym bardziej skutecznie działać. Dlatego Jeśli chcemy działać doraźnie rok do roku napotykamy duże problemy wiadomo z czym to stosować powinno się raczej tlenochlorek i wodorotlenek. Jeśli problemy nie są tak uciążliwe działać należy bardziej prewencyjnie zastosować można tlenek miedzi, który aktywny będzie przez dłuższa czas. Pamiętajmy o adiuwantach (nie było o tym w programie bo to kolejny z tematów, które chcemy poruszyć, bardzo ważny i wymagający dokładnego przeanalizowania i przeorientowania nieco naszego sposobu myślenia o działaniu tego typu preparatów) bez nich skuteczność miedzi będzie niższa. Jeśli są jeszcze jakieś pytania chętnie posądzę i popolemizuję
Kiedy który i dlaczego?