Skorupik jabłoniowy (Lepidosaphes ulmi)

Biologia
Jest to pluskwiak równoskrzydły z rodziny tarcznikowatych. Bezskrzydłe samice skorupika jabłoniowego są gruszkowate i mają długość 1-1,5 mm, przykryte są szarobrązową tarczką, która przypomina przecinek. Samce tego szkodnika mają rozwinięte skrzydła i mogą się przemieszczać między koronami drzew. Jaja są białe i lekko wydłużone. Larwa pierwszego stadium rozwojowego jest żółtawa i posiada odnóża, które znikają, gdy przechodzi w kolejne stadium rozwoju. Zimują jaja pod tarczką samicy. Larwy wylęgają się zaraz po kwitnieniu jabłoni. Następnie larwy pierwszego stadium rozwojowego rozchodzą się po gałęziach, po pewnym czasie tracą odnóża i nieruchomieją. Wbijają kłujkę do pędu i ich ciało zaczyna pokrywać powiększająca się tarczka. Dojrzałe płciowo są w sierpniu i we wrześniu. Od kilkunastu do kilkudziesięciu jaja składane są pod tarczką samicy.

Szkodliwość
Skorupik jabłoniowy żeruje głównie na jabłoniach oraz na innych gatunkach drzew i krzewów owocowych. Zarówno larwy jak i postacie dorosłe skorupika jabłoniowego wysysają sok z pędów oraz w czasie żerowania wprowadzają do tkanek toksyczną substancję niszczącą komórki. W rezultacie wzrost jednej strony pędu zostaje zahamowany i dochodzi do pastorałowatego wygięcia. Silnie opanowane drzewa przez skorupika jabłoniowego zawiązują mniej pąków, słabiej owocują, są wrażliwe na mróz oraz są podatne na zaatakowanie przez korniki.

Zwalczanie
W celu stwierdzenia występowania skorupika jabłoniowego w sadzie, należy w okresie bezlistnym obejrzeć pędy na kilku losowo wybranych drzewach, czy wstępują na nich tarczki z ukrytymi we wnętrzu jajami. Wówczas po oderwaniu tarczki wysypuje się taki biały proszek. Obecnie do zwalczania skorupika jabłoniowego zarejestrowany jest preparat Movento 100 SC. Przed wykonaniem zabiegu, wskazane jest zapoznanie się z etykieta-instrukcją stosowania dołączoną do opakowania.
 

×

×