Srebrzystość liści drzew (Chondrostereum purpureum)

Biologia
Patogen ten atakuje głównie śliwy i jabłonie. W wyniku porażenia liście robią się ołowianoszare lub srebrzyste. Spowodowane to jest  wydzielaniem przez patogena enzymów, które powodują odstawanie skórki liścia od warstwy miękiszu palisadowego. Z upływem czasu, przestrzeń ta jest wypełniana powietrzem i wywołuje efekt świetlny odbijający się srebrzystym kolorem liści. Są to objawy wtórne, ponieważ grzyb nie rozwija się na liściach. Srebrzystość liści drzew jest pasożytem kory i drewna. Porażone drewno brunatnieje, marszczy się, a kora ulega nekrozie i odpada. Patogen ten powoduje zamieranie gałęzi, konarów oraz całych drzew. Na obumarłych pniach i konarach grzyb powodujący srebrzystość liści drzew wytwarza skórzaste, ułożone dachówkowato, półkoliste owocniki, które mają pofałdowane owocniki. Górna część owocników jest szara, a dolna szarobrunatna lub fioletowoczerwona. Choroba ta rozprzestrzenia się za pomocą zarodników podstawkowych, które tworzą się na dolnej stronie owocników. Basidiospory wnikają do pni lub konarów np. przez rany po cięciu. Do zakażenia może dojść również w przypadku używania brudnych narzędzi, na których znajduje się grzybnia. Od czasu zakażenia drzew do pojawienia się owocników upływa kilka lub kilkanaście lat.

Zwalczanie
W celu zapobiegania występowaniu srebrzystości liści drzew wskazane jest usuwanie i niszczenie z sadu chorych drzew, ograniczenie cięcia oraz przeszczepiania drzew w sadach zagrożonych chorobą. Należy także unikać przenoszenia grzybni patogena na narzędziach do cięcia. Narzędzia trzeba dezynfekować w 70% alkoholu bądź w 10% podchlorynie sodu. Rany po cięciu drzew dobrze jest zabezpieczać farbą emulsyjną z 2% dodatkiem fungicydów lub pastami ochronnymi.
 

×

×