Mszyca jabłoniowo-szczawiowa = Porazik szczawiowy (Dysaphis radicicola)

Biologia
Mszyca jabłoniowo-szczawiowa wiosną żeruje na jabłoni, a w lecie na różnych gatunkach szczawiu. Założycielka rodu jest szarozielona bądź popielata, jajowatego kształtu, o długości do 3 mm, z woskowym nalotem po bokach ciała. Czułki, odnóża i syfony są czarne. Bezskrzydła, dzieworodna samica jest szarozielona, a larwa jest różowa. Natomiast uskrzydlone migrantki są szarozielone z wyraźną ciemną plamką – sklerytem w grzbietowej części odwłoka. Syfony są cylindryczne i ciemne, a jaja są czarne, owalne i błyszczące.

Szkodliwość
Mszyca jabłoniowo-szczawiowa żeruje na spodniej stronie liści, co prowadzi do wypukleń blaszki liściowej oraz jej przebarwień na kolor karminowy. Stąd często mszyca ta nazywana jest mszycą karminową. W Polsce gatunek tej mszycy występuje rzadko, najczęściej na starszych drzewach i co rok na tych samych okazach.

Zwalczanie
Mszyca jabłoniowo-szczawiowa zwalczana jest przy okazji ograniczania występowania innych gatunków mszyc.

 

×

×