Guniak czerwczyk (Amphimallus solstitialis)

netak 09 wrzesień 2012

Biologia i szkodliwość
Jest to chrząszcz z rodziny żukowatych o długości 18 mm. Pojawia się o zmierzchu od połowy czerwca do sierpnia. Postać dorosła przypomina chrabąszcza majowego lub kasztanowca. Ciało barwy miodowej, przedplecze i spód ciała silnie, żółtobrunatno owłosione, na pokrywach występują podłużne żeberka usztywniające. Czułki są dziewięcioczłonowe z trzyblaszkową buławką. Golenie przednich nóg u samców z 1-2 zębami u samic z 3 zębami, ułatwiającymi grzebanie w ziemi. Szkodnik ten jest bardzo rozpowszechniony, zwłaszcza na luźnych glebach.
Samica guniaka wygrzebuje norkę w ziemi i składa do niej jaja. Czynność ta trwa cały dzień. Wieczorem opuszcza norkę i odlatuje aby żerować. Po kolejnym zapłodnieniu czynność powtarza i wkrótce ginie. Pędraki żyją 2-3 lata w ziemi i odżywiają się korzeniami roślin, głównie trawiastych. Osiągają 30 mm długości. Przepoczwarczenie następuje płytko pod powierzchnią ziemi. W ogrodnictwie jest to szkodnik o lokalnym znaczeniu gospodarczym. Większe szkody mogą wyrządzać larwy wśród młodych roślin. Pędraki ogryzają korzenie, co może prowadzić do usychania drzew. Dorosły chrząszcz zjada liście zarówno roślin iglastych jak i liściastych. Dorosłe chrząszcze żerują na liściach i mogą spowodować gołożery, które wpływają na zmniejszenie plonowania oraz na obniżenie odporności drzew na mróz.

Zwalczanie
W celu określenia progu zagrożenia przez pędraki guniaka czerwczyka, wykopuje się po przekątnej 1-hektarowego pola 32 dołki o wymiarach 25 cm długość, 25 cm szerokość i 30 cm głębokość. Glebę z dołków przesiewa się przez sito lub rozsypuje np. na folię oraz liczy pędraki. Próg szkodliwości wynosi ponad 2 pędraki – larwy na m2. Obecnie do zwalczania tego szkodnika zarejestrowane są następujące preparaty:
- Dursban 480 EC,
- Golden Pyrifos 480 EC,
- Owadofos Extra 480 EC,
- Pyrinex Extra 480 EC.
Przed zastosowaniem tych środków należy zapoznać się z etykietą-instrukcją stosowania dołączoną do opakowania.