Odmiany letnie

jak jest z systemami sadzenia i rozstawy. Istnieje taki system jak Wrzeciono czy nawet system V?

Kwiaty gruszy są mniej atrakcyjne dla pszczół, w porównaniu z innymi gatunkami sadowniczymi, dlatego ważne jest zapewnienie optymalnych warunków zapylenia w czasie kwitnienia. Z tego tez względu należy unikać wielorzędowych kwater złożonych z jednej odmiany. Najlepiej sadzić odmiany, które wzajemnie się zapylają.

System wrzecionowy - Podstawą sadów intensywnych są grusze karłowe uszlachetnione na pigwie. Można je sadzić w systemie rzędowym, z drzewami z koroną wrzecionową ( rozstawa 3,5 m x 1,2-1,5 m, w zależności od siły wzrostu odmiany) Do zakładania sadu w tym systemie przydatne będą rozgałęzione jednoroczne okulanty lub drzewa dwuletnie z jednoroczna koroną. Sady gruszowe można także zakładać w systemie pasowo-rzędowym. Jednak pojedyncze rzędy drzew są znacznie łatwiejsze do prowadzenia, więc prawdopodobnie taki system sadzenia drzew zdominuje przyszłe sady gruszowe. Innym problemem jest zagęszczenie drzew w rzędzie.

System prowadzenia w formie sznura - Jest to system bardzo gęsto prowadzenia grusz. co 60-90 cm, można sadzić prowadzone drzewa w formie sznura. Przy rozstawie 3 m miedzy rzędami na hektar przypada 4000-5000 wysmukłych drzewek. Najlepszym materiałem do zakładania sadów sznurowych są dwuletnie drzewa niecięte w szkółce, z licznymi drobnymi rozgałęzieniami. Takie sady są bardzo wartościowe, jednak wymagają poniesienia dużych nakładów na zakup materiału szkółkarskiego.

System w postaci koron rozpinanych - Koszty założenia sadu gruszowego można zmniejszyć sadząc drzewa w rzędzie trochę rzadziej i prowadząc je w formie koron rozpinanych ( rozstawa 3,5 m x 1,0-1,2 m ) Najprostszym wariantem prowadzenia takiej korony jest tzw. system V, polegający na odchyleniu drzew na przemian pod kątem tak, aby tworzyły literę V. Ten sposób sadzenia zapewnia optymalne wykorzystanie przestrzeni pomiędzy gęsto posadzonymi drzewami.