Pytanie o determinację strajkujących

Chyba odkryłem w sobie jakieś zdolności profetyczne, jeszcze tydzień temu pisałem, że za chwilę będzie kolejny strajk rolników, a tu związek zawodowy Solidarność RI już ogłosił, że 9 lutego ponownie wyjdziemy na ulice. Zobaczymy jak pozostałe organizacje branżowe będą zapatrywały się na potencjalne dołączenie do strajku, ale sądzę, że po decyzjach Brukseli odnośnie handlu z Ukrainą oraz potencjalnej możliwości derogacji norm ugorowania na jeden rok, to powszechny strajk jest pewny.

Do tego ukraiński wiceminister rolnictwa – Pan Taras Wysocki – dość szybko wyjaśnił, że negocjowane porozumienie z Polską w sprawie licencji eksportowych nie zakłada żadnych limitów, więc ukraińscy rolnicy, oj pardon, ukraińskie agroholdingi w rękach niemieckich, amerykańskich czy holenderskich firm nie muszą się bać o możliwość eksportu do UE. Już prawie cała Europa strajkuje, bo wszyscy mają dość polityki unijnej. Co ciekawe, to protesty naszej branży spotykają się z dużym zrozumieniem reszty społeczeństwa. Oczywiście brukselskie elity nic sobie z tego nie robią i dalej brną w ograniczanie produkcji pod szczytnym hasłami ekologizacji. Absolutnie nie wierzę, że coś się uda zmienić, choć w pełni popieram sprzeciw rolników wobec Zielonego Ładu czy importu z Ukrainy. Dlaczego nie wierzę? Przy pierwszym strajku już premier Donald Tusk insynuował jakieś obce wpływu (w domyśle zapewne rosyjskie) inspirujące strajki. Usłużne media będą dorabiały onucową gębę rolnikom, dokładnie tak, jak robiły to wobec strajkujących na granicy przewoźników. Po niemieckich strajkach rolników na ulice wyszli strajkujący przeciw AfD, czyli głównej siły antyestablishmentowej w Niemczech. Nie chcę tutaj wchodzić w zawiłości poglądowe tej partii,ale jest to jedyna siła, której hasła w dużej części pokrywają się z żądaniami strajkujących rolników. Władza, organizując strajki przeciw AfD, pokazała, że jest w stanie tak sterować masami społecznymi aby te wyraziły jasny sprzeciw wobec "radykalnych" haseł. Podobnie może być z hasłami rolników, tym bardziej, że jesteśmy naprawdę małą branżą i reszta społeczeństwa nie czuje swego powiązania z naszymi interesami (inna sprawa, że raczej błędnie to odczuwa). Zastanawiam się nad głębią haseł pod jakimi chcą strajkować rolnicy. Jeśli faktycznie sprzeciwiamy się ekologicznej polityce unijnej, a nie sądzę, aby Bruksela się ugięła, to co dalej? Większość społeczeństwa jest zafascynowana Unią Europejską i kojarzy ją z lataniem do Hiszpanii na wakacje czy wolnym handlem z innymi krajami, oczywiście mylą tutaj całkowicie Schengen czy EOG z UE, ale dla szarych zjadaczy chleba to jedno i to samo, a do tego dają dotacje, więc są fajni. Stawiając się całkowicie w kontrze do polityki unijnej nie znajdziemy sprzymierzeńca w reszcie społeczeństwa. To naprawdę poważny problem dla naszej branży, bo o ile w same hasła rolników mają poparcie społeczeństwa, to wydaje się, że nie ma społecznej akceptacji dla pełnej konfrontacji z Brukselą. Problemem jest też wyjście na naszą narracją do szerszego grona społecznego i dokładnie opisanie naszych problemów. Już po styczniowym strajku był ogrom komentarzy z prośbą o dokładne opisanie przeciw czemu ludzie protestują, bo naprawdę nikt spoza branży nie rozumie GAEC 7 czy konsekwencji ekologicznej produkcji dla portfeli konsumentów. Co będzie jeśli lutowe strajki jednak nie przekonają rządzących do zmian? Pokornie wrócimy wiosną w pola, bo będą wychodziły terminy siewu czy sadzenia? Mam wrażenie, że dokładnie na to liczą władze, w rolnictwie nie da się swobodnie przesuwać terminów agrotechnicznych i przychodzi chwila, gdy trzeba zdecydować czy jednak zasiać tę pszenicę czy kukurydzę, czy też odpuścić w tym roku? Co wówczas zrobimy? Odpuścimy czy jednak zasiejemy?