Zmarł prof. dr hab. Eberhard Makosz...

29 maja, w wieku 86 lat odszedł Profesor Makosz. Pragniemy złożyć najszczersze wyrazy współczucia najbliższym, łączmy się w smutku po tak wielkiej stracie… Zapamiętamy Profesora jako Człowieka czynu, pełnego pasji i zaangażowania, który do ostatnich chwil dbał o dobro polskich sadowników…

Stawiłem sobie pomnik trwalszy niż ze spiżu. 
Od królewskich piramid sięgający wyżej; 
Ani go deszcz trawiący, ani Akwilony 
Nie pożyją bezsilne, ni lat niezliczony 

Szereg, ni czas lecący w wieczności otchłanie. 
Nie wszystek umrę, wiele ze mnie tu zostanie 
Poza grobem. Potomną sławą zawsze młody, 
Róść ja dopóty będę, dopóki na schody 

Kapitolu z westalką cichą kapłan kroczy. 
Gdzie z szumem się Aufidus rozhukany toczy, 
Gdzie Daunus w suchym kraju rządził polne ludy, 
Tam o mnie mówić będą, że ja, niski wprzódy, 

Na wyżyny się wzbiłem i żem przeniósł pierwszy 
Do narodu Italów rytm eolskich wierszy. 
Melpomeno, weź chlubę, co z zasługi rośnie, 
I delfickim wawrzynem wieńcz mi skroń radośnie.

Horacy, Exegi monumentum

Dziękujemy Profesorowi za współpracę, za życzliwe rady i cenne spostrzeżenia...