Mączniak jabłoni w natarciu
Mączniak jabłoni w ostatnich ciepłych sezonach dawał się we znaki. W tej chwili walka z tą chorobą trwa w najlepsze. Metodą pierwszego wyboru przy niewielkiej skali porażenia podejmowaną przez sadowników, jest wycinanie porażonych pędów. Ale patogen, grzyb Podosphaera leucotricha, podczas infekcji pierwotnej atakuje także liście, kwiaty i zawiązki (zimuje w pąkach). Lubi ciepło i umiarkowaną wilgotność powietrza. Po mroźnych zimach ze spadkiem temperatury poniżej minus 25 st. C zazwyczaj problemy z tą chorobą wyciszają się.
Przed kwitnieniem stosuje się metody ograniczające rezerwuar zarodników skłonnych do porażenia, czyli wspomniane wycinanie porażonych pędów. Redukcja źródła infekcji następuje także podczas zimowego prześwietlania sadów. Jeśli nie wycina się zaatakowanych pędów, a porażenie przekracza 4%, należy wykonać zabieg środkami ochrony.
Infekcja wtórna ma miejsce po zwilżeniu, albo w wilgotności powietrza powyżej 90% w temperaturze 10-25 st. C. Następne opryskiwania stosuje się po kwitnieniu w odstępach 7-10-dniowych nawet do 5 razy w sezonie, zależnie od stopnia nasilenia choroby, stosowanego preparatu i warunków atmosferycznych. W lipcu konieczny będzie zabieg, jeśli porażeniu uległo co najmniej 40% pędów.
Biały nalot charakterystyczny dla mączniaka występuje najczęściej na wierzchołkach jednorocznych pędów i wydaje się, że choroba głównie ogranicza wzrost drzew. Niestety, zmniejsza też wielkość i jakość plonu ( porażone kwiaty nie zawiązują, pojawiają się ordzawienia owoców).
Zwalczanie choroby w warunkach sprzyjających jej rozwojowi wcale nie jest łatwe. Wymaga łączenia metod mechanicznych z chemicznymi. Wycinanie porażonych pędów do kwitnienia jest skuteczne w ograniczaniu choroby. Trzeba jednak pamiętać, że wskazane jest palenie wyciętych pędów. Wycinanie ich latem na ogół nie przynosi efektu.
Czynniki ograniczające występowanie mączniaka jabłoni:
1./ wycinanie porażonych pędów zimą podczas cięcia i wczesną wiosną;
2./ ograniczanie wzrostu drzew (odmiany karłowe, regulatory, nacinanie pni i korzeni);
3./ wczesne cięcie drzew owocowych (nie późnowiosenne, kiedy już może dochodzić do infekcji);
4./ unikanie w nasadzeniach odmian wrażliwych, np. Idareda, Jonagolda, Szampiona.
5./ skuteczna ochrona chemiczna, zwłaszcza w drugiej połowie sezonu.